ONTSPULLEN

Ik zit verstrengeld in een mengeling van gevoel en verstand. Het is zo frustrerend als het huis van je dromen op een plek staat waar je eigenlijk niet wilt wonen. Ik heb totaal geen moeite met het mooie dorp en de mensen want die zijn behulpzaam en vriendelijk. Ook het bos op 10 minuten rijden is geweldig, daar ligt het niet aan. Het is de biomassacentrale, hoog boven de huizen uittorende waar ik tegenaan loop. Vanuit het huis is hij nauwelijks zichtbaar maar ik weet dat hij er is en nog zeker 20 jaar zal blijven. Daarnaast is het hoogspanningsbos op 3 minuten rijden een verschrikkelijk aanzicht. Ik dacht altijd dat de omgeving niet zo heel belangrijk zou zijn, als het huis maar aan onze wensen zou voldoen. Niet dus. De omgeving telt net zo zwaar mee.

Vandaag hebben we voor de tweede keer ons droomhuis bezocht vlakbij de biomassacentrale. Ik blijf moeite houden met het aanzicht ervan. We wilden rust en natuur direct naast de deur, daar past deze centrale totaal niet bij. Toch lijken de mensen in deze kleine stad heel tevreden met hun woonomgeving. Als je ze naar de centrale vraagt dan zijn ze hem soort van vergeten, alsof iedereen hem uit het plaatje heeft gewist. Ik weet nog steeds niet of ik dat ook zou kunnen. Op dit moment zie ik deze leefomgeving als een downgrade ipv upgrade.

Toch hebben de bezichtigingen iets goeds opgeleverd want tijdens het denkmatig inrichten van het huis merkte ik dat ik veel spullen niet zou terugplaatsen in het huis vanwege of ruimtegebrek of gewoon omdat het too much zou worden. Ik ben iemand die veel en impulsief koopt en dat vond ik altijd prima maar ineens ben ik er klaar mee. Het huis heeft me laten zien hoe fijn een ruimte kan zijn die niet wordt volgepropt met spullen. Ik ben een lijst gaan maken met onze gehele inboedel en gaan afstrepen wat ik wel wil meenemen. Alles wat op de lijst blijft staan, het overbodige, van kussenhoes tot lamp, gaat in de verkoop. Ik ben al begonnen om ons huidige huis te ontspullen. Ben de kamers aan het ontdoen van sierkapstokken en bijzettafels, alles naar zolder om daar verder uit te zoeken.

Ontspullen betekent natuurlijk niet dat er niets nieuws bijkomt. We denken er alleen beter over na wat we in huis halen. Meer kwaliteit, tijdloos en spullen met een verhaal. Bijvoorbeeld de spiegel van ignore waar ik als een blok voor viel. Het nachtlampje van Blooey die door leerling lassers in elkaar wordt gezet, mooi van eenvoud. En ik kreeg laatst een kaart van My deer art waarvan ik graag een grotere poster zou willen. Dat betekent dat er een oude spiegel weggaat, de huidige nachtlampjes bewaren we voor de keuken en posters, ach, die zijn makkelijk op te rollen en te bewaren.