Bibi

Ze is er, ons nieuwe poezenbeest! Deze zomer kregen we Josje, als je me al even volgt dan heeft deze dondersteen eigenlijk geen introductie nodig. Josje is nergens bang voor, de stofzuiger vindt ze geweldig, in bad gaan is een feestje, de plantenspuit is nog leuker (in planten klimmen trouwens ook). Wat Josje allemaal wel niet uitgevreten heeft, het werd soms zo gek dat we meubels uit voorzorg hebben weggedaan. Ze is een schat maar ze verveelde zich. Toen we begin september een appje kregen dat Josjes moeder niet gesteriliseerd kon worden omdat ze opnieuw hoogzwanger was, wisten we meteen dat we er een zusje voor Josje bij wilden. Meteen een grijze kitten gereserveerd en vorige week hebben we haar na lang wachten opgehaald. De kennismaking tussen Josje en Bibi ging vrij soepel. Bibi is ook nergens bang voor, Josje was wel wat voorzichtig maar ze voelden eigenlijk meteen al een klik. Spelen, blazen, bijten, spelen en de volgende dag lagen ze al tegen elkaar aan en elkaar te wassen. Zo schattig! Ik ben de hele week vrij geweest om ze in de gaten te houden tijdens het wen proces maar dat was achteraf gezien niet nodig. Ze zijn grootste maatjes, rennen elkaar achterna, halen samen kattenkwaad uit en nou ja, ze doen eigenlijk alles samen. Het is onwijs leuk om ze tegelijkertijd de trap af te zien hupsen of hoe ze samen op de bak gaan. Net kinderen. Heerlijk dit. Het voelt alsof we alsnog ons (poezen)gezin gekregen hebben.