We zijn nog maar net terug uit het exotische Marokko en de kerst is alweer in aantocht. Inmiddels hebben we een papieren kerstster opgehangen en extra kaarsen over het huis verdeeld. Dit weekend ga ik een zak haardblokken halen om ter decoratie naast onze houtkachel uit te stallen. Gewoon, omdat het leuk staat. Want daar draait kerst ook om. Gezelligheid in huis, met z’n allen kneuterig zitten wezen terwijl je jezelf helemaal volpropt, want in december mag dat. Geen idee wie dat heeft bedacht…

Ik heb gezegd dat ik dit jaar geen boom wil. Elk jaar kruipt mijn keel dicht bij de geur van dennennaalden, terwijl ik deze zo lekker vind ruiken. Helaas ben ik er dus allergisch voor. We hebben al diverse soorten bomen geprobeerd, maar niets gaf resultaat. Een grote nepperd vind ik persoonlijk niet leuk. Vreselijk zelfs (sorry!). Maar we hebben een aantal hoge dennenbomen naast het huis staan die nog steeds gesnoeid moesten worden. De top wordt te hoog, dus deze hebben we eraf gehaald en staat nu alsnog als onze kerstboom te pronken. Het gekke is dat ik op deze boom niet allergisch reageer, alsof ze er bij een tuincentrum namaak-geur overheen sprayen. In ieder geval zijn we blij met onze recyclede boom vol eikeltjes en spinnetjes.

De kerstkaarten kocht ik begin oktober al bij de Hema. Ze waren maar 1 euro per pakje en ook nog eens erg leuk. Die kon ik dus niet laten liggen. Zegels zijn ook in huis, dus binnenkort kan ik alvast kaarten gaan schrijven. Veel mensen doen niet meer aan het versturen van kerstkaarten, dat vinden ze achterhaald. Steeds vaker krijgen we een digitale kerstkaart wat ik ontzettend afgezaagd vind. Waarom kunnen mensen niet meer de moeite nemen om een leuke kaart te kopen, even iets kleins erop te krabbelen en er een zegel op te plakken? En het kan me niets schelen als ik van bepaalde mensen geen kaart krijg, het gaat erom dat ik degene ben die een kaart wil sturen. Aan elkaar denken, daar zou kerst om moeten draaien.

Ik dwaal af…

Kerst dus. Ik heb er best wel weer zin in. Als ekster verheug ik me op de twinkellampjes, buiten in het donker (doe ik met name voor mijn buren, geeft de straat een leuke thuiskomst, zo ben ik) en ik vind het fijn dat onze families dan weer samenkomen, met z’n allen op een wolk van glitter en glamour. En nadat we eerst gezellig met elkaar aan het kerstdiner hebben gezeten, de lieve vrede hebben bewaard, is het daarna tijd om jezelf te ontpoppen tot een vreselijk inhalig monster om je op tweede kerstdag tussen de kledingrekken in de uitverkoop te storten.

Dat is kerst voor mij; Een beetje nep, een beetje gezelligheid, en vooral een boel inhaligheid. Maar ik hou wel van deze tegenstellingen, tegenwoordig is dat de kerstgedachte. Ik kom er rijkelijk voor uit. Het is net een groot toneelstuk dat we met z’n allen opvoeren en we hebben allemaal de hoofdrol.