M.E time

Na een lange periode non stop werken – van 7 tot 17 voor de baas, van 18 tot 22 voor mezelf – heb ik vandaag een dagje voor mezelf vrij genomen. Ik hou ervan om de administratie te doen van een groot recyclebedrijf en ik vind het heerlijk om foto’s te maken van producten of events te bezoeken. Maar vanmorgen stond ik op voor mezelf. Vrijdag de dertiende. Wat een fijne dag! Uitslapen tot negen uur, in mijn pyjama rondhangen tot tien uur en toen de tv aangezet. Wij kijken eigenlijk alleen nog maar Netflix en zelfs dat had ik al heel lang niet meer gedaan. Verstand op nul en chillexen, samen met Sushi onderuitgezakt op de bank en ik ben alleen maar opgestaan om iets te eten of te drinken te pakken. Vanuit mijn luie plekje in de bank heb ik een nieuwe spiegel gevonden voor onze badkamer. Het hele verhuisplan heb ik namelijk van me afgezet. Het komt wel zodra het komt. Rustig aan. We zien wel.

Een nieuwe spiegel dus. De Chic spiegel van House Doctor. Strak, zwart en met een handig plankje waar we wat spulletjes op kwijt kunnen. Aanstaande woensdag wordt hij bezorgd. Handig dat er tegenwoordig ook avondbezorging is, dat scheelt weer een hoop gedoe met overdag bereikbaar zijn of naar een afhaalpunt in de buurt rijden, jezelf afvragende of je nog op tijd zult zijn (correctie: ze hebben de spiegel meteen verzonden, terwijl ik extra had betaald voor avondbezorging. Beetje jammer dit #mailtjenaardeklantenservice). Naast de spiegel ben ik ook voor nieuwe eetkamerstoelen aan het kijken. Vanavond wordt namelijk onze Vitra stoel met houten onderstel opgehaald. Ik ben Vitra zeker niet zat, god nee, ik vind ze nog steeds erg mooi. Alleen past het houten onderstel niet zo goed bij de rest. Hij krijgt dus een nieuwe woonplek en wij zitten aan deze mooierds te denken:

Vorige week waren we bij Flinders geweest in Zaamdam – wat zitten ze in een prachtig pand – om de Carl Hanson ch24 stoel uit te proberen. Meestal neem ik de gok maar deze stoelen zijn zodanig kostbaar dat het de moeite loonde om er eens op te gaan zitten. Mijn eerste indruk: mijn riem zit klem tussen mijn botten en het hout van de rugleuning. Het blijkt dat onderuitgezakt zitten voor mij de enige manier is waarop deze stoel lekker zit. We hebben ze dus nog niet gekocht. Ik moet er nog steeds over nadenken. Misschien dat ik weer voor twee Vitra stoelen kies, maar dan met zwart onderstel en stoffen zitting. Ik weet het nog niet. Maar vandaag doe ik alles rustig aan dus we zien wel.

Morgen willen we naar Vint in Amersfoort (tip van Laura). Of naar een winkel in België waar ze – hopelijk – de lamp hebben die ik ineens op het oog heb. Ik heb van die “koop-aanvallen” waarin ik alles wat in me opkomt wil hebben. Vroeger zou ik vrij genomen hebben om het land (en buitenland) door te reizen om zo’n item op te halen. Tegenwoordig – lees: sinds vorige week – doe ik het iets rustiger aan. Ik ga er eerst nog eens goed over nadenken. We kunnen het geld slechts eenmaal uitgeven.

Dus vandaag hang ik onderuitgezakt in de bank met Sushi nog steeds naast me. Ik kijk een documentaire over rondreizende mensen die surfen op zee. Ik surf ondertussen op internet. En Sushi raakt niet uitgekeken naar wat er buiten zoal gebeurd. Ik heb zo’n pindading opgehangen. Prachtig zoals ze de vogeltjes voor het raam in de gaten houdt. Mijn vrije vrijdag de dertiende is pas halverwege en ik vind hem nu al geslaagd. In november ga ik weer zo’n dagje inplannen en ik weet al wat ik dan wil doen. Parijs. Op en neer met de trein, gewoon omdat het kan.

13 oktober 2017 | Foto’s Carl Hansen, House doctor, M.E