Nooit genoeg posters

Ik heb een poster tik. Joh! De afgelopen jaren heb ik er meer dan 50 verzameld en nog steeds heb ik er geen genoeg van. Moet wel bekennen dat ik vaak toch dezelfde posters ophang. Zoals die van Hannah Lemholt. Ik heb onlangs een nieuwe bij haar gekocht. Roar heet hij. Niet iedereen houdt van een doodshoofdketting, zo klein dat het net skeletten van kabouters lijken. Op het eerste gezicht is de foto wat luguber. Ondanks dat bleef hij me aantrekken. Toen ik las wat Hannah’s bedoeling met deze foto was, vond ik het oké. De foto’s die Hannah maakt hebben een diepere betekenis. Ze is een spirituele persoon, wat je ook zeker terugziet in haar kunst. Roar gaat over de balans vinden en het omgaan met zwakte en kracht. Dit gegeven is een van de meest terugkerende aspecten in haar werk.

Goed. Roar hangt inmiddels aan de muur. Er komt nog een nieuwe lijst voor maar voorlopig hangt hij. Afgelopen zondag waren we bij van Dijk en Ko (een loods vol vintage meubelen) en daar had ik een gave, zwarte lijst gezien. Zo stom dat ik hem niet kocht. Amsterdam is niet bepaald om de hoek dus even teruggaan is geen optie. Helaas pindakaas. Het dwingt wel tot creativiteit. Misschien ga ik de huidige lijst nog wat pimpen met veren. Een heleboel dan wel. Of ik plak er een barokke sierlat op. Die kan je voor 3 euro bij de bouwmarkt kopen en dan krijg je er 2.5 meter lijst voor terug. Ze zijn er in piepschuim, gips en hout (Hornbach). Per materiaal verschillen de prijzen. Ik heb er vaak naar gekeken maar tot nog toe geen project gehad om ze voor te gebruiken. Ik voel een nieuwe DIY aankomen.